U mom gradu Kikindi nalazi se Narodni muzej, koji je za vreme austrougarske vlasti bio poznatiji kao Kurija. Kurija, na latinskom Curia, označava sudnicu. Ovaj muzej predstavlja jednu od najstarijih i najpoznatijih zgrada u Kikindi. Potreba i ideja za izgradnjom ove velelepne zgrade doseže do 18. veka, tačnije, 1790. godine jer je bila neophodna da se u njoj smeste dištriktski organa vlasti, kao i zatvorenici. Konačna odluka o izgradnji doneta je 1825. godine, međutim gradnja započinje tek 1836. i završava se 1839. godine. Građa za Kuriju najverovatnije je stigla sa Karpata i navodno je putovala rekom Begej, a dereglije (rečna plovila) su vukli burlaci (ljudi koji vuku rečna plovila). Grede koje se nalaze na tavanu Kurije duge su i do 16 metara. Zidanje zgrade Kurije obavljalo se pod nadzorom komorskog mernika Martina Krecera. Na timpanonu Kurije nalazi se zlatni lav težak 2t, koji predstavlja grb Velikokikindskog dišktrikta. Do 1876. godine Kurija je bila sedište Velikokikindskog dištrikta, a kasnije Kraljevskog sudbenog stola. U svečanoj sali Kurije 1872. godine, organizovani su prijemi za austrougarskog cara Franju Josifa, a kasnije, 1919. godine, i za jugoslovenskog kralja-regenta Aleksandra Karađorđevića. Jedan od bitnijih događaja koji su se dogodili u Kuriji predstavlja napad mađarske konjice na drugi dan Uskrsa, 24. aprila 1848. godine, koja je zbog nemira upala u centar grada i počela da tuče okupljeni narod. Kikinđani su tada upali u Kuriju, gde su se naoružali, i krenuli na vojsku. Kada su se mađarski vojnici razbežali, narod je otišao do zatvorskih ćelija i na slobodu pustio oko tridesetak zatvorenika. Razjareni narod je iz kuća kikindske gospode odneo vredne predmete, a jednom čoveku je kuća i zapaljena. Buna je ugašena sutradan, kada je kaznena ekspedicija Ernea Kiša u Kikindu stigla iz Žombolja. U ovom sukobu ubijeni su senator Aleksandar Isaković, sudija Stefan Vidak, kao i četiri oficira i pet seljaka. Međutim, najtragičniji događaj koji je zadesio Kikindu tokom istorije dogodio se u dvorištu Kurije. 3. januara 1942. godine. Tada su fašisti streljali devet pripadnika Dragutinovačkog odreda i to je bilo prvo javno streljanje u Kikindi. Ali, nažalost, to je bio samo uvod u ono sto je sledilo. Šest dana kasnije, na treći dan Božića, 9. januara, streljano je 30 antifašista. Zgrada Kurije je imala mnogo uloga tokom istorije, a jedna od njih je i zatvor. Zatvor u zgradi kurije nalazio se u jednospratom delu zgrade. Funkcionisao je od 1840. godine pa sve do kraja šezdesetih godina XX veka kada su osuđenici premešteni u zrenjaninski zatvor. U Kuriji je postojalo oko četrdesetak ćelija koje postoje i dan danas, ali se naravno koriste u druge svrhe, kao na primer za čuvanje muzejskih i arhivskih depoa. Uprkos svim nemilim događajima koji su zadesili Kuriju, ona danas važi za jednu od najvažnijih i najdražih zgrada za Kikinđane. Na mestu tadašnje sudnice i zatvora danas se nalazi Narodni muzej Kikinda. Tokom cele godine, u muzeju se dešavaju razne manifestacije, poput Mamut festa, Noći muzeja, Dana ludaja, kampova za decu i mnogo radionica edukativnog karaktera. Već godinama, muzeju pomažu volonteri, među kojima sam i ja. U Kikindskom muzeju sam jos od osnovne škole. Tokom godina sam naučila mnogo korisnih stvari, sticala radno iskustvo i disciplinu, pomagala zaposlenima, stekla sam mnogo novih prijatelja….Za mene muzej predstavlja divno mesto i jednog dana volela bih da postanem kustos u muzeju.