მე ვარ ქვეყნიდან,რომელიც მრავალი კუთხით ინარჩუნებს სილამაზეს და უნიკალურობას.საქართველო გამორჩეულია მისი ისტორიით,კულტურით და გეოგრაფიით. მაგრამ ჩემი საქართველო ქართველების მიერ შექმნილ ხელოვნებასთან ასოცირდება.მრავალსაუკუნოვანმა ისტორიამ ხალხს საკუთარი სათქმელი დაუტოვა.ჩვენი ქვეყნის ტკივილი,სიხარული,გამარჯვება ,მარცხი,მონობა და თავისუფლება ქართველმა ერმა არაერთხელ მხატვრობით,ლიტერატურითა და კინემატოგრაფიით გამოხატა. შესაძლოა ცოტა ეგოისტურად ჟღერს ახლა საკუთარ თავზე საუბარი,მაგრამ უნდა მეფიქრა იმაზე თუ როგორ დამეკავშირებინა საქართველო ევროპასთან. სანამ საპასუხისმგებლო დავალების შესრულებას დავიწყებ ან დავიწყებ ფიქრს იმაზე გავუმკლავდები თუ არა მას,ვუყურებ ფილმებს.ცნობილ ქართულ ფილმებს,რომლებიც მაძლევენ შინაგან ძალას,მოტივაციას და რწმენას,რომ მე ყველაფერს გავუმკლავდები. ფილმი მისი ხანგრძლივობისას ნაწილობრივ თიშავს ჩემს გონებას.მავიწყებს ვინ ვარ,სად ვარ და როგორ ვარ.ვხდები მისი ნაწილი და მინდა რომ ჩემი დარჩენილი ცხოვრება კინოხელოვნებას დავუკავშირო. როდესაც ჩემს რეფერატზე ვფიქრობდი,ვიფიქრე რომ ჩემს ყველაზე დიდ მისწრაფებაზე დავწერდი ტექსტს,სადაც შრომას,კვლევას და საყვარელ საქმიანობას გავაერთიანებდი. დიდი შესავლის შემდეგ მე მინდა ვისაუბრო ევროპის ყველაზე პრესტიჟული დაჯილდოების ცერემონიის ,,კანის ფესტივალის’’ და მასზე წარდგენილი .ქართული ფილმების შესახებ. ქართველი რეჟისორები არაერთხელ იყვნენ ნომინირებულები დაჯილდოების ცერემონიაზე და ქართველებმა ეს ჯილდო არაერთხელ მოიპოვეს,მაგრამ სანამ ამაზე დავიწყებ საუბარს მინდა ავხსნა თუ რატოომ არის კანის კინო ფესტივალი სხვა ევროპული ფესტივალებისგან განსხვავებული. საფრანგეთი გამოირჩევა კრიტიკის კულტურით რაც ასახულია ფესტივალზე.მაშინ როდესსაც იყო წარდგენილი ტელეარხების ,,ნეტფლიქსის’’ და ,,ამაზონის’’ ფილმები კანმა ისინი მოხსნა.გარდა ამისა კანის ფესტივალი სხვა დაჯილდოების ცერემონიებისგან განსხვავებით ყველაზე პოლიტიზირებულია.დასავლეთში და უფრო ევროპაში მკვეთრად იგრძნობა ანტი რუსული განწყობა,ამიტომ კანის ფესტივალი ახდენს კინომატოგრაფიის კლასობრივ დანაწილებას,რაც მე არ მომწონს. მე მიმაჩნია,რომ ხელოვნება და პოლიტიკა ერთმანეთისაგან რადიკალურად განსხვავდებიან,რადგან პოლიტიკა მსოფლიოს ყოფს,ხოლო ხელოვნება აერთიანებს,მაგრამ კანის ფესტივალის სწორედ ამ თავისებურების გამო იყვნენ ქართული ფილმები წარდგენილნი ამ დაჯილდოვების ცერემონიალზე ქართული ფილმი ,,მონანიება’’ თენგის აბულაზის ტრილოგიის ბოლო ნაწილი. გადაიღეს 1984 წელს. ფილმიკანის კინო ფესტივალზე 3 ჯილდოს მფლობელი გახდა.მიღებული აქვს კანის ჟიურის სპეციალური პრიზი, კათოლიკური ეკლესიის ჟიურის პრიზი ჰუმანიზმისათვის და კინოპრესის საერთაშორისო ფედერაციის პრემია „ფიპრესი“; რეჟისორი ასევე იყო წარდგენილი ჩიკაგოსა და ჰეუგესუნის საერთაშორისო კინოფესტივალზებზე, ასევე მიღებული აქვს იტალიის კინემატოგრაფისტთა ეროვნული ასოციაციის პრემია საუკეთესო საზღვარგარეთული ფილმისათვის, 1988 წელს. ფილმი პრემიერამდე არალეგალური გზით, ვიდეოკასეტებით ვრცელდებოდა.რადგან ფილმი ეხება დიქტატორული რეჟიმის დანგრევას.ფილმის მთავარი გმირი ვარლამ არავიძე იყო სამი ცნობილი დიქტატორის ლენინის,ჰიტლერის და სტალინის ერთობლივი სახე.საკმაოდ თამამი ნაბიჯი იყო ამ ფილმის გადაღება საბჭოთა კავშირის დროს,რადგან დიქტატორულ სახელმწიფოში სიმართლის თქმა მუდამ ისჯება.მიუხედავად ამისა „მონანიების“ პირველი ჩვენება ტრიუმფით გაიმართა მოსკოვში. პალმის რტო აღებული აქვს კვლავ თენგიზ აბულაძის ფილმს ,,მაგდანას ლურჯა’’ ნომინაციაში საუკეთესო მოკლემეტრაჟიანი მხატვრული ფილმისთვის. ქვრივი მაგდანას შვილებმა მიხომ და კატომ შარაზე მომაკვდავი სახედარი იპოვეს, კარგი მოვლით ფეხზე დააყენეს და „ლურჯა“ შეარქვეს. ლურჯამ წვრილშვილიან ქვრივს შრომა შეუმსუბუქა. ამიერიდან მაგდანა მაწვნით სავსე ქილებს ქალაქში ლურჯას დახმარებით ეზიდებოდა. ხანმოკლე გამოდგა ოჯახის სიხარული - ვაჭარმა მიტუამ თავისი მიტოვებული სახედრის უკან დაბრუნება მოინდომა, სასამართლო მოისყიდა და ქვრივის ოჯახს ლურჯა წაართვა.მთავარი როლის შემსრულებელი მსახიობი და მუსიკოსი ლიანა მოისწრაფიშვი იხსენებს,რომ როდესაც ფილმის ნახევარი უკვე გადაიღეს კინოსტუდიის ,,ქართული ფილმის’’ უფროსმა თაობამ მოსკოვში იჩივლა, რომ რეჟისორები ფილმს ვერ იღებენ და რესურსები ტყუილად იხარჯებოდა.ფილმის გადაღებები ნახევარი წელიწადით შეწყდა.ქალბატონი ლიანას აზრით რუსეთმა დაინახა რომ ქართულ კინო სივრცეში იქმნებოდა იტალიური,ნეორეალისტრი სიუჟეტის მსგავსი ფილმი და მათ გადაღებების უფლება შეუწყვიტა,თუმცა მწერალტა კავშირმა გიორგი ლეონიძის მეთაურობით (ცნობილი მწერალი და მოთხრობატა კრებულის ,,ნატვრის ხის’’ ავტორი) მოითხოვა ფილმის გადღების უფლება და საბოლოოდ სეიქმნა ფილმი,რომელსაც საერთაშორისო აღიარება მოჰყვა. 1984 წელს, კანის კინოფესტივალის დაჯილდოების ცერემონიალზე, როცა ვიმ ვენდერისის ფილმს – „პარიზი-ტეხასი“ ოქროს პალმის რტო ერგო, დაჯილდოვებულთა შორის ქართველი რეჟისორ-მულტიპლიკატორი დათო თაყაიშვილიც დაასახელეს. მისი მულტიპლიკაციური ფილმი, „ჭირი“, ჟიურიმ საუკეთესო მოკლემეტრაჟიან ფილმებს შორის დაასახელა.ეს ამბავი ბუნდოვნად ვიცოდი. როდესაც განურჩევლად ვკითხულობდი ყველაფერს, რაც ხელში ჩამივარდებოდა ფილმების შესახებ, ჟურნალ „კინოში“ წავიკითხე სტატია, საიდანაც გავიგე, რომ ჩემი საყვარელი მულტფილმის, „ოჯახის“ რეჟისორმა კანის კინოფესტივალის პრიზი მიიღო და 30 წლის ასაკში მოულოდნელად გარდაიცვალა. მერე ეს ჟურნალი მიიმალა და ეს ამბავი რამდენიმე თვის წინ გამახსენდა. ვიპოვე ის ჟურნალი, სადაც მასზე დაწერილი სტატია წავიკითხე წლების წინ.დათო თაყიშვილს . არაფერი წერია მისი გარდაცვალების მიზეზზე. სტატიას „დაგვიანებული ინტერვიუ“ ჰქვია. სადაც რამდენიმე ადგილი გავხაზე; „… „ყველა ადამიანი მარტოსულია. ვიღაც უფრო მეტად, ვიღაც ნაკლებად. ამის შეგრძნება დიდი უბედურებაა… ადამიანმა არ უნდა დაკარგოს ირონია თავისი თავის მიმართ, ადამიანების მიმართ, ცხოვრების მიმართ. ირონია და არა ცინიზმი! …„ჭირი“ ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ შესრულებული ჩემი პირველი დამოუკიდებელი ნამუშევარია. ჯერ კიდევ სტუდენტობის დროს დათო სიხარულიძემ წამიკითხა სცენარი, რომელმაც დამაინტერესა მკაფიოდ ჩამოყალიბებული იდეით – სამყარო ისეთი მრავალფეროვანია, რომ დაუშვებელია მხოლოდე რთი ფერის გამეფება. მუშაობის პროცესში სცენარი გადამუშავდა და მიიღო უფრო მკვეთრი სოციალური ხასიათი. ქალაქი, ხალხი, გარემო, უფრო რეალური გახდა. ყავისფერიც ფილმში მოგვიანებით შევიტანეთ (სცენარის მიხედვით ქალაქში შემძვრალი ბაცილა ყველაფერს უფეროდ, თეთრად ღებავდა).“ ჟურნალი „კინო“ 1889 წელი, #4 გარდა ამისა კანის დაჯილდოების ცერემონიალზე წარდგენილი იყო ქართული ფილმი ,,თეთრი ქარავანი’’ის კანის კინოფესტივალზე 55 წლის შემდეგ ბრუნდება. ელდარ შენგელაიასა და თამაზ მელიავას ფილმი 1964 წელს კანის კინოფესტივალის საკონკურსო პროგრამაში მონაწილეობდა, წელს „თეთრი ქარავანი“ სექციაში – Cannes Classics ანუ ,,კანის ჯინოკლასიკა’’ იქნება ნაჩვენები. ყველა ზემოდაღნიშნული ფილმი გადაიღეს მაშინ როდესაც საქართველო საბჭოთა კავშირის წევრი ქვეყანა იყო.როდესაც ავტორები ნომინირებულები იყვნენ კანის ფესტივალზე,ქვეყანამ არ მისცა მათ საზღვრის დატოვების უფლება.მათ ამ პრესტიჟული ჯილდოს მოპოვების სესახებ მრავალი წლის შემდეგ შეიტყვეეს. მსოფლიომ მრავალი რამ შეიტყო საქართველოს შესახებ კანის ფესტივალის წყალობით,რითიც ძალიან მადლიერი ვარ. ,, ხელოვანი,რომელიც ხატავს მხოლოდ იმას,რაც მის მოგონებაშია,მალევე გაიმეორებს თავს’’. ეს არის ჟან რენუარის პასუხი კითხვაზე რა არის კინო? მისი აზრით კინო ისევე,როგორც სხვა ხელოვნების დარგები გვაჩვენებენ,რომ სამყაროში ყველაფერი განსხვავებულია.არ არსებობს ორი მსგავსი ადამიანი,რადგან ისინი ყველა განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან. სწორედ ამ ფრაზით მინდა დავასრულო ჩემი რეფერატი,რადგან მე ჟან რენოს აზრს ვიზიარებ.ყველა ადამიანი მართლაც განსხვავებულია და განსხვავებული ადამიანები ქმნიან განსხვავებულ ხელოვნებას,რომელიც საუკუნეები განვმალობაში გაუსწრებენ დროს.ის რომ ზემოდ აღნიშნული ფილმები გენიალურია და დროს გაუსწრებენ კანმა და ევროპამ უკვე დაინახა. I am from the country, which in many ways preserves the beauty and uniqueness. Georgia is outstanding with its history, culture and geography. But my Georgia for Georgians by art history asotsirdeba.mravalsaukunovanma own people say dautova.chveni of pain, joy, success, failure, slavery and freedom of the Georgian nation has repeatedly painting, literature and cinematography Replies applause. Maybe it's a bit selfish to speak about myself, but I should think about how to contact Georgia with Europe. Before I start to fulfill my task or start thinking about it, I will watch it, I watch movies. The famous Georgian films that give me inspiration, motivation and belief that I will deal with everything. The duration of the film partially turns off gonebas.mavitsqebs's me who I am, where I am and how var.vkhdebi his part and I want to connect it with the rest of my life cinematography. When I was thinking about my reflection, I thought that I would write a text on my greatest aspiration, where I would combine work, research and my favorite activities. After a great introduction I would like to talk about the most prestigious award ceremony in Europe "Cannes Festival" and presented on it .Georgian films . The Georgian filmmakers have been nominated at the award ceremony many times and the Georgians have earned it many times , but before I start talking about it, I would like to tell you if Rato is a Cannes Film Festival different from other European festivals. France is distinguished with the criticism of culture which is reflected in the festival.Then it was presented to TV channels "Netflix" and "Amazon" films from the Cannes. Apart from other award ceremonies, the most politicized. In the West and Europe, So the skin festival is a cinematographer jug of class division, which I do not like it. I think that art and politics differ radically from each other, because politics divides the world and the arts are united, but the Cannes festival Because of these peculiarities, Georgian films were presented at this award ceremony Georgian film "Repentance" " Teng Abulas trilogy last Part . Filmed in 1984 This year . The film became the winner of 3 award at Cannes Film Festival . Received has Skin Jury Special Prize , Catholic The church Jury Prize Humanism And Kinsperes International Federation Bonus " phpres "; The director was also nominated in Chicago And Hughesun International The film also received a Italian Cinematographers National Association Bonus The best Abroad For the film, in 1988. movie To the Prime Minister Illegal By way of video cassettes Circled . because the film deals with the main character of a dictatorial regime dangrevas.pilmis Varlam Aravidze were three famous dictator Lenin, Hitler and Stalin joint sakhe.sakmaod bold step was to make a film in the Soviet Union, because of the dictatorial state the truth always isjeba.miukhedavad this "repentance" first Display Triumph Held in Moscow. Palm Rto has again taken Tengiz Abuladze's film "Magdana Lurja" in the nomination The best Short Feature For the movie . widow Magdana Children Miho And Kato On the shore Dying Assorted Have found , good You go Recover Put it and "Blue" nickname. Lurja It's fine The widow Labor It's downgraded . From now on Magdana With you Full of Jars In the city Blue with help I was awake . Shortly It was Family Joy - the merchant Myth own Abandoned Take a look Back Return to Wanted , court Bought it And Widow Family Blue A seized. Actor and musician Liana Moisprarashvili recalls that when half of the film was already filmed, the senior generation of Georgian filmmakers in Moscow complained that the directors could not get the film and the resources were spent. It was created in Georgian cinema space Uri, neorealistri a similar story in the film and the shooting stopped right, but mtseralta Union G.Leonidze head (known writer and motkhrobata collection ,, Wishing Tree '' author) requested and eventually create a movie gadghebis the film, which was followed by international recognition. In 1984, the skin Film Festival Rewarding At the ceremony, when the WIM Wenders Film - " Paris - Texas " Gold Palm Rt ergo, dajildovebulta Between Georgian Director - multiplier David Takaishvili too Was named . Her Cartoon Film , " Prie ", Jury The best Shorter Movies Between Named . this story Vague I knew it . When indiscriminately I was reading Everything that is Hands I found the films, the magazine "Cinema" read The article, which I heard that My Favorite Cartoon " family " director Skin Film Festival Prize Got it And 30 years old At age Unexpectedly He died . Then this Magazine Hid And this story some Month Ahead A. I recall. I found It Magazine , where On it Written article I read Years Ahead . Dato Takhishvili . nothing It is written Her Death Cause . Article " late Interview "is called. where some Place gavkha on; "..." all People Is lonely . Somebody more more, some Less . this feeling Great The trouble is ... a man no Need Lose it Irony own his of people of life Towards . Irony And No Cynicism! ... the " plague " institute Graduation Then Done My First Independent It works . Times More Student Time David Sikharulidze I read it The script , which has I am interested Distinctly Formulated Idea - the world Such diverse that unacceptable Just ask me Eight Color Reassure me . Work In the process Script Recycled And Got it more Sharp Social The character . City , people , environment , more real Became . Brown too In the film later Let us enter ( script according to In the city Cracked Batsilla everything Colorless , white ghebavda). "magazine" Cinema "1889, # 4 In addition to the skin at the award ceremony were presented to Georgian movie The skin of the white caravan 55 years old at the Film Festival Then Returns . Eldar Shengelaia And Tamaz Melia Film 1964 Skin Film Festival Competition In the program participated in "White Caravan " section - Cannes Classics That is, the skin will be a jinclassic Shown . All the above mentioned films were taken while Georgia was a member of the Soviet Union. When the authors were nominated at the Cannes Film Festival, the country did not allow them to leave the border . They have learned many years after obtaining this prestigious award. The world has learned many things thanks to Georgia's Cannes festival, which is why I am very grateful. "The artist who paints only what is in his memoir will soon repeat itself " . This is Jean Renuir's answer to the question of what is the cinema? In his opinion, cinema, like other art fields, show that everything in the world is different. There are two similar people, because they all differ from each other. That's exactly what I want to do with this phrase, because I share the opinion of Jean Reno. Every person is really different and different people create different art that will last for centuries. That's the genre of the above, and the time will come when the cunt and Europe have already seen.