Architecten: 1839: Hendrik Essens (1776-1845) uit Oisterwijk / 1903: François de Beer (1873-1960) uit Tilburg / 1938: C.H. de Bever (1897-1965) uit Eindhoven. Het in neogotische stijl gebouwde schip uit 1839 van architect Essens is het oudste deel van de Sint Dionysiuskerk. Hij paste hier de zogeheten Willem II-gotiek toe, een vroeg voorbeeld van de gothic revival die koning Willem II in Engeland had opgedaan. De kerk is gebouwd onder toezicht van ingenieurs van Rijkswaterstaat en wordt daarom ook een Waterstaatskerk genoemd. In 1903 kreeg de kerk een nieuwe voorgevel met torenspits in neogotische bouwstijl. Architect was François de Beer. In 1938 werd begonnen met een totale nieuwbouw van het gebedshuis, in traditionalistische stijl uitgevoerd door Kees de Bever. Aan de achterzijde van de kerk werd een groot transept met vieringtoren gebouwd. De torenspits uit 1903 is in 1966 weer afgebroken. De kerk is tussen 2007-2015 gerestaureerd en gerenoveerd. Sinds deze renovatie is alleen het schip van de kerk in gebruik. In het linker transept is een nieuwe afgesloten aularuimte gebouwd, die dienst doet als een functionele accommodatie voor koorrepetities, vergaderingen en diensten in de winterperiode. Het rechter transept is wandelruimte en opslagplaats geworden In de voorgevel zijn twee gietijzeren beelden van het H. Hart en van O.L. Vrouw van het H. Hart uit 1904 te zien. Deze zijn vervaardigd door ijzergieterij Fa. W. van der Schoot uit Tilburg. Het interieur van de kerk wordt verder opgesierd door 34 beelden. Twee beelden dateren uit de zeventiende eeuw (Sint Norbertus en Sint Quirinus). Enkele interieurstukken zijn van Belgische kunstenaars, zoals het schilderij de ‘Onthoofding van de H. Dionysius’ van de Luikse historieschilder Antoine Wiertz uit 1842. In 1907 werd een nieuwe kerkpolychromie aangebracht door de Bossche kerk- en decoratieschilder Dorus Hermsen (1871-1931), naar ontwerp van architect Jos. Cuypers. De polychromie bestaat uit engelen in het middenschip en verder symbolische motieven, bloemen en kransen. In 2010 is de beschildering gerestaureerd. De apsisschildering uit 1938 is van Jos ten Horn (1894-1956). In de kerk bevinden zich negentien gebrandschilderde glas-in-lood ramen, onder andere van P.J.H. Cuypers uit 1929 en van de Tilburgse glazenier Piet Clijsen (1909-1977) uit 1945. Een van de oudste inventarisstukken in de kerk is een hardstenen doopvont uit 1590. De plaats van herkomst is onbekend. Hij moet nog in de oude Tilburgse kerk aan de Markt hebben gestaan. Een andere doopvont dateert uit 1876. De vier gebeeldhouwde biechtstoelen uit 1860-1863 komen uit het atelier van de Gebroeders Goossens uit Den Bosch. De kerkbanken in neorenaissancestijl zijn in 1912 ontworpen door de Tilburgse architect C.J. van Meerendonk (1877-1959). Het orgel is in 1905 gemaakt door de gebroeders Smits uit Reek. Kerkhof Begin 1816 is ten noorden van de toenmalige schuurkerk het eerste deel van dit kerkhof aangelegd. In 1882 wordt de grond achter de kerk erbij getrokken. Zijn huidige vorm verkrijgt het kerkhof in 1892. Het is een begraafplaats voor vele textielfabrikanten en textielarbeiders. Van de ruim duizend grafmonumenten zijn er zes aangewezen als rijksmonument, namelijk de nummers: A 6-2, CD 35, CD 37, D 2-8, E 15-13 en E 15-02. Aan de straatzijde een smeedijzeren hekwerk (rijksmonument). Op de hoekpilasters staan vier gietijzeren beelden, vervaardigd door ijzergieterij Fa. W. van der Schoot uit Tilburg in 1904. Van links naar rechts: Johannes de Doper, twee apocalyptische engelen, en Sint Jozef.

Address
Goirkestraat 68, Tilburg