Een unieke plek, de oudste vuursteenwinplaats van Nederland, tevens archeologisch monument. Vanaf het weergaloze uitzichtpunt kijkt men over een droogdal, een langgerekte laagte, ontstaan door het teruggetrokken water van de Oermaas, 2 miljoen jaar geleden. Deze heeft steeds zijn stroombedding verlegd door opheffing van het landschap totdat de huidige locatie langs Maastricht werd bereikt. Wij staan nu op een voormalig eiland in die Oermaas op 191m hoogte.
Op deze plek zijn vuurstenen werktuigen gevonden uit 5500 jaar voor Christus. In de bodem van Zuid-Limburg bevinden zich dikke kalksteenpakketten (mergel), die 70 miljoen jaar geleden zijn ontstaan, waarin vuursteenlagen ontstonden. Toen de bovenste lagen kalksteen erodeerden en oplosten door de werking van het water, bleef een vuursteenpakket over. Daaroverheen werd in de laatste ijstijd door windstormen de löss afgezet. Op deze helling is de lösslaag grotendeels weggespoeld en konden onze verre voorouders gemakkelijk de vuursteen delven door putten te graven.
In de steentijd kende men geen metaal. Vuursteen was van enorme waarde voor de prehistorische mens. Men maakte efficiënte gereedschappen en wapens van vuursteen.
5300 jaar voor Christus vestigden zich boeren op de vruchtbare grond langs de Maas. Deze boeren noemt men de Bandkeramiekers vanwege de versieringen die zij aanbrachten op hun gefabriceerde aardewerken potten. Deze plek is waarschijnlijk de oudste plek in Nederland waar de prehistorische mens systematisch vuursteen heeft gedolven.
Hier werd ook vuursteen bewerkt; van de vuursteenknollen werden zogenaamde klingen afgeslagen, scherpe messen en krabbers van 12 cm lang. De kernstenen bewerkte men tot hamers en bijlen, welke hier zijn gevonden. Deze werktuigen van vuursteen werden tot ver in Duitsland en Frankrijk verhandeld. De eeuwen kijken hier op ons neer, zoals wij hier neerkijken op het hier onder ons liggende viersterrenlandschap van de gemeente Eijsden- Margraten.

Address
Banholtergrubbe 1, Banholt