Op deze plaats lag in de middeleeuwen het Margaretha- of Sint-Margrietklooster. In 1572 werd het klooster in brand gestoken door geuzen, waarna een groot deel afgebroken moest worden. Het terrein droeg eeuwenlang de toepasselijke naam “Het Verbrande Erf”. In 1692 werd hier, op een deel van het Verbrande Erf, ‘Het Swanenburghshofje’ gebouwd, met oorspronkelijk twaalf huisjes voor de huisvesting van “oude, eerlijcke vrijsters ofte weduwen”. Het werd bekostigd met geld uit de nalatenschap van Elisabeth Nathans Bars, weduwe van de houthandelaar Noach Cornelisz. Swanenburgh. In 1830 telde het hofje vijftien bewoonsters in de leeftijd van 36 tot 74 jaar; in 1840 waren er dertien bewoonsters van 38 tot 84 jaar oud. In de loop der tijd zijn de huisjes verbeterd en gemoderniseerd, waarbij een huisje werd opgeofferd om wc’s te maken. De toegang tot het hofje was eerst door een poortje aan de Spieringstraat, maar werd in 1931 verplaatst naar de Groeneweg. Vijftig jaar later vond restauratie plaats van het hofje. Het is nu in gebruik bij de Stichting Christelijke Hulpverlening, een hedendaagse uitvoerder van wat ooit het doel van het hofje was. Inmiddels is de naam veranderd in ‘ ’t Swanenburghshofje’. Respecteert u bij een bezoek aan de binnentuin alstublieft de privacy van de bewoners van het hofje.

Address
Groeneweg 42, Gouda